จุดเริ่มต้นของความผูกพันกับโลกแห่ง Final Fantasy สำหรับผม เริ่มต้นที่ภาค VIII บนเครื่อง PC แม้จะอยู่ในช่วงเวลาเดียวกับภาค VII ที่โด่งดัง แต่กลับไม่ได้รู้สึกเชื่อมโยงกับตัวละครในภาคนั้นเท่าที่ควร ในทางกลับกัน ความสัมพันธ์ระหว่าง Squall และ Rinoa จากภาค VIII กลับตราตรึงและพาให้ติดตามซีรีส์นี้เรื่อยมา ไล่เรียงจนถึงภาค XIII
ทว่าเมื่อชีวิตจริงเริ่มเรียกร้องมากขึ้น เวลากลับกลายเป็นทรัพยากรที่หายาก ภาค XII แม้จะไปถึงบอสสุดท้ายก็ยังไม่ได้เคลียร์ และ XIII เองก็เล่นไปได้เพียงครึ่งเรื่องก่อนจะต้องหยุดชั่วคราวโดยไม่มีโอกาสกลับไปต่อ
พอเข้าสู่ยุคของภาค XIV ซึ่งออกแบบมาสำหรับระบบออนไลน์โดยเฉพาะ ก็กลายเป็นจุดแยกของการเล่นอย่างต่อเนื่อง และแม้จะลองกลับมาสัมผัสภาค XV และ VII รีเมกในภายหลัง แต่ความรู้สึกก็เปลี่ยนไป ระบบที่เริ่มเอียงไปทางแอ็กชันมากขึ้น ทำให้เสน่ห์ของเกมแนว RPG แบบเดิมที่เคยหลงรัก ค่อยๆ เลือนหายไป
วันนี้ เมื่อ Diablo IV เคลียร์เนื้อเรื่องหลักเรียบร้อย และรอแพตช์ใหม่ที่จะมารีเซ็ตเลเวลอีกครั้ง ก็เหมือนถึงเวลาที่จะย้อนกลับไปสัมผัส Final Fantasy VI อีกหนึ่งตำนานที่ยังไม่ได้เปิดประตูเข้าไปจริงจัง
เพราะสำหรับบางคน เกมไม่ใช่แค่ความบันเทิง แต่คือความทรงจำที่มีจังหวะของชีวิตซ่อนอยู่ในนั้น