การฝืนเป็นใครสักคนที่เราไม่ใช่ เพียงเพื่อให้ใครบางคนพึงพอใจนั้น นับเป็นภาระที่หนักกว่าการยืนหยัดเป็นตัวของตัวเองอย่างเทียบไม่ติด เพราะต่อให้เราทำทุกอย่างเพื่อให้ใครสักคนรักหรือชื่นชม ก็ไม่มีสิ่งใดการันตีได้ว่าเราจะเป็นที่ยอมรับในสายตาทุกคนได้เสมอ และเมื่อความรักที่ได้รับนั้นเกิดขึ้นจากภาพลวง มันก็ย่อมไม่มั่นคงเท่าความสัมพันธ์ที่ตั้งอยู่บนความจริงใจในตัวตนแท้ๆ ของเรา บางคนอาจไม่ชอบ บางคนอาจไม่เข้าใจ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องผิด ไม่ใช่ความผิดของเรา และไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องที่ต้องเร่งแก้ไข เพราะสุดท้ายแล้ว… การมีคนรักในสิ่งที่เราเป็น ย่อมมีค่ากว่าการถูกรักในสิ่งที่เราไม่ใช่