“เมื่อเทียนละลาย ไม่มีลวดลายใดคงอยู่”

ชีวิตมนุษย์ก็เหมือนเทียนไข

จะถูกสลักอย่างสวยงามเพียงใด มีรายละเอียด ประณีต หรือสมบูรณ์แบบแค่ไหน… เมื่อถึงเวลาจุดไฟ มันก็จะละลาย มอดไหม้ เหลือเพียงคราบเทียนที่หลงเหลืออยู่ เราต่างใช้ชีวิตท่ามกลางการเร่งรีบ การแข่งขัน การยึดติดกับความสำเร็จหรือภาพลักษณ์ โดยลืมไปว่าทุกสิ่งนี้ “ชั่วคราว” ไม่ว่าคุณจะอยู่ในจุดไหน สุดท้ายก็ไม่มีใครหนีพ้นกฎของการสูญสลาย

จงใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ยอมรับความไม่เที่ยงของทุกสิ่ง และเข้าใจว่า “ไม่มีใครอยู่ตลอดไป”

อีก 100 ปีจากนี้…ชื่อของเราก็จะเป็นเพียงเสียงกระซิบในลม หรือไม่หลงเหลือเลยด้วยซ้ำ

ในเมื่อรู้อย่างนี้แล้ว… ก็แค่หายใจให้เต็มปอด รักให้ลึก ซื่อสัตย์กับใจตัวเอง และใช้เวลาอันจำกัดนี้ให้มีความหมายจริงๆ เท่านั้นก็พอแล้ว