การแสวงหาความสุขเป็นสิ่งที่เป็นธรรมชาติของมนุษย์ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเลือกทางเดินซึ่งพาตัวเองไปสู่ความอิ่มเอมใจในแบบของตน แต่ในขณะเดียวกัน ความสุขที่แท้จริงก็ควรมาพร้อมกับความรับผิดชอบต่อสิ่งรอบข้าง เพราะหากการมีความสุขของเราต้องแลกมาด้วยความทุกข์ของใครอีกคน นั่นอาจไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงเลย ความสุขจึงไม่ใช่เรื่องของการ “ได้” เสมอไป แต่คือการ “อยู่ร่วม” อย่างเข้าใจ อ่อนโยน และไม่เบียดเบียน การมีจิตสำนึกต่อผลกระทบที่เราสร้างขึ้น คือเส้นแบ่งบางๆ ระหว่าง “ความสุข” และ “ความเห็นแก่ตัว” ที่ควรถูกตระหนักไว้เสมอ