เมื่อคำว่า “มาตรฐาน” กลายเป็นเครื่องมือของระบบ

ในวันที่สินค้าจากอีกซีกโลกถูกขนส่งข้ามน้ำข้ามทะเลมาถึงบ้านเราได้ในราคาที่ต่ำกว่าผลผลิตที่เลี้ยงในประเทศเอง มันไม่ใช่แค่เรื่องของต้นทุน แต่คือคำถามสำคัญถึง “ระบบ” ที่อยู่เบื้องหลัง ใครเป็นเจ้าของสายพันธุ์? ใครควบคุมอาหารสัตว์? ใครเป็นผู้แปรรูป และใครมีอำนาจเหนือช่องทางการขาย? ขณะที่เกษตรกรไทยยังยืนหยัดในระบบที่มีต้นทุนสูงแต่กลับถูกกำหนดราคาอย่างจำกัด หากวันหนึ่งราคานำเข้าพุ่งสูงขึ้นสองเท่า เราก็ยังต้องพึ่งพาระบบเดิมนั้นอยู่ดี ระบบที่ไม่เอื้อต่อการพึ่งพาตนเองของเกษตรกรในบ้านตัวเอง และหากใครยังไม่คิดเรื่องนี้ อาจถึงเวลาที่เราทุกคนควรเริ่มตั้งคำถามอย่างจริงจัง