บทบันทึกเล็กๆ จากคนที่รักทั้งกล้องฟิล์ม และความงามของเครื่องหนังแท้
ในยุคที่หลายอย่างถูกแทนที่ด้วยความสะดวกและความเร็ว
ผมกลับชอบอะไรที่ใช้เวลา… กล้องฟิล์มคือหนึ่งในนั้น
และ “หนังแท้” คืออีกสิ่งที่ผมหลงใหลในกลิ่นและผิวสัมผัสของมัน
วันหนึ่งผมหยิบกระเป๋า Louis Vuitton ใบเก่าที่ไม่ได้ใช้มานานมาดู หนังยังคงแข็งแรง ลายโมโนแกรมยังคงชัด
เลยคิดเล่นๆ ว่าถ้าจะเอาหนังชิ้นนี้มาทำอะไรที่เราผูกพันด้วยจริงๆ จะเป็นยังไง
ผมเลยลองให้ช่างช่วยตัดเย็บหนังจากกระเป๋าใบนั้นมาหุ้มกล้อง Olympus Pen EE
เป็นกล้องมือสองที่ได้มา ไม่ใช่ตัวโปรดหรือกล้องหลักอะไร
แค่รู้สึกว่าเหมาะดีสำหรับลองเริ่มต้นอะไรบางอย่าง
ผลลัพธ์ออกมาน่าสนใจ เลยอยากทำต่อ
สำหรับกล้องตัวอื่น ๆ อย่าง Hasselblad 503CW, Leica MP240 และ Leica M7
ผมให้ช่างหาหนังจากกระเป๋า Louis Vuitton มือสองจากแหล่งต่างๆ
แล้วมาดัดแปลงหุ้มอย่างพิถีพิถันเข้ากับกล้องแต่ละตัว
ผมตั้งใจทำโปรเจกต์นี้เพราะชอบในความสวยงามคลาสสิกของแบรนด์ Louis Vuitton
และรู้สึกว่างานหนังคุณภาพสูงแบบนี้ เมื่อนำมาอยู่คู่กับกล้องที่เรารัก มันมีเสน่ห์บางอย่างที่ลงตัว
นี่คืออีกหนึ่งวิธีที่เราจะได้อยู่กับสิ่งที่เรารัก
เผื่อว่าจะเป็นแรงบันดาลใจเล็ก ๆ ให้ใครที่สนใจลองทำอะไรที่เป็นของตัวเองบ้าง
บางที งานที่มีความหมายก็ไม่ได้เริ่มจากอะไรยิ่งใหญ่
แค่ “กล้องมือสอง” กับ “กระเป๋าเก่าใบหนึ่ง”
มันก็กลายเป็นเรื่องที่น่าจดจำได้เหมือนกัน
