“ภาพที่ไม่มีอยู่ในฟิล์ม”

“ภาพที่ไม่ถูกบันทึก”

สามวันที่ถือ Hasselblad เดินเข้าป่าเพื่อตามหานกกก
กับม้วนฟิล์มขาวดำที่ตั้งใจไว้เต็มที่ ว่าจะได้ภาพดีสักเฟรม

แต่พอฟิล์มผ่านน้ำยา ล้างออกมาเห็น…
ทุกภาพกลับเบลอ บางเฟรมแสงเกิน บางเฟรมกล้องสั่น
เหมือนทุกอย่างกำลังบอกว่า “ยังไม่ถึงเวลา”

ตลกร้ายคือ วันที่ไปถ่ายนั้น ผมพกกล้องดิจิตอลไปด้วย
ในจังหวะพอดี กดแชะไม่กี่ที
ภาพออกมาสมบูรณ์แบบทุกอย่าง

แต่กลับไม่รู้สึก “พิเศษ” เท่าม้วนฟิล์มขาวดำที่พังทั้งม้วน

บางทีสิ่งที่เราตามหาด้วยใจ อาจไม่ได้อยู่ในภาพ
แต่อยู่ใน “ช่วงเวลาที่พยายามจะได้ภาพนั้น”
อยู่ในเสียงปีกนก อยู่ในเหงื่อ อยู่ในความผิดพลาด
และอยู่ในใจของคนที่ยังอยากลองอีกครั้ง

เพราะถึงจะไม่ได้ภาพนกกก
แต่ก็ได้เข้าใจชีวิตเพิ่มอีกนิดหนึ่ง
ว่าบางครั้ง “สิ่งสวยงามที่สุด”
มักปรากฏในจังหวะที่เราไม่ได้บันทึกไว้เลย